...คุณเคยไหม ที่เอากฎกติกาของผู้ใหญ่มาใช้กับลูก...

เคยไหม ที่คาดหวังให้ลูกต้องเป็นแบบที่ใจคิด

และเคยไหมที่รู้สึกผิดหวัง ที่ลูกไม่เป็นแบบเด็กคนอื่น

ถ้าคุณกำลังรู้สึกแบบนี้ แสดงว่าคุณกำลังยึดความรู้สึกของตนเองมากกว่าคิดถึงความรู้สึกของลูก คุณกำลังยัดเยียด และเอากติกาของผู้ใหญ่มากำหนดชีวิตลูก จนมองข้ามธรรมชาติของลูกไป ถึงเวลาแล้วรึยังที่เราจะกลับเข้าไปนั่งในใจของลูก และทำความเข้าใจว่าลูกรู้สึกอย่างไร พ่อแม่หลายคนอาจคิดว่าเป็นเรื่องยาก แต่จริง ๆ แล้ว การทำความเข้าใจลูกเป็นเรื่องที่ง่ายและไม่ซับซ้อนเลยค่ะ

เด็กชอบความสุข สนุกสนาน

เพราะวัยเด็กเป็นวัยแห่งความสดใส และไม่ซับซ้อน เด็กมักคิดและเลือกที่จะทำในสิ่งที่ทำให้พวกเขามีความสุข ซึ่งบางครั้งอาจขัดใจหรือไม่ถูกใจพ่อแม่ไปบ้าง พ่อแม่ทำความเข้าใจและให้เหตุผลกับลูกว่าทำไมในเรื่องนี้ถึงไม่ควรทำ และเหตุผลที่ให้กับลูกก็ควรเป็นเหตุผลง่าย ๆ ที่ไม่ซับซ้อน

เด็กชอบทำตัวให้เหมือนผู้ใหญ่

เพราะวัยเด็กคือ วัยแห่งการเลียนแบบ ดังนั้นลูกจึงมักพยายามที่จะทำและเลียนแบบพฤติกรรมของบุคคลที่ใกล้ชิด โดยเฉพาะพ่อแม่ จะเห็นได้ว่าการเล่นที่ลูกชื่นชอบก็คือ การเล่นบทบาทสมมุติ ดังนั้นในบางครั้ง ถ้าพ่อแม่กำลังทำงานแล้วลูกไปป้วนเปี้ยน หรือเล่นซนใกล้ ๆ นั่นเป็นเพราะเขาอยากช่วยเหลือพ่อแม่นั่นเอง พ่อแม่ควรให้ลูกได้มีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมร่วมกัน เพื่อสร้างเสริมความสัมพันธ์และช่วยส่งเสริมทักษะใหม่ ๆ ให้กับลูกอีกด้วย

เด็กไม่ชอบโดนบังคับ

ไม่มีใครที่ชอบการถูกบังคับ เด็กก็เช่นกัน เด็กทุกคนไม่ชอบการถูกกำหนดกฎเกณฑ์ที่มากเกินไป เพราะกฎเกณฑ์เหล่านี้จะไปบีบจินตนาการของเขา หากพ่อแม่ต้องการให้ลูกเรียนรู้และปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ ควรใช้วิธีเชิญชวน หรือใช้ภาษาเชิงบวก เพื่อให้ลูกรู้สึกดี และไม่ต่อต้าน พ่อแม่จงจำไว้ว่าการสร้างเงื่อนไขหรือข้อบังคับที่มากเกินไป คืออุปสรรคในการสร้างจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ของลูก เด็กบางคนที่ในวัยเด็กถูกบังคับให้อยู่ในกฎเกณฑ์ที่มากเกินไป อาจกลายเป็นผู้ใหญ่ที่ขาดความเชื่อมั่น และขาดความภาคภูมิใจในตนเอง

เด็กต้องการกำลังใจ มากกว่าความผิด – ถูก

เพราะ “กำลังใจ” มีพลังยิ่งใหญ่ต่อการเจริญเติบโตของมนุษย์ โดยเฉพาะการเจริญเติบโตทางใจ ดังนั้นพ่อแม่ควรให้กำลังใจลูกมากกว่าการจ้องจับผิด หรือกำหนดผิด – ถูกกับลูก การเลี้ยงดูควรปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ อย่าให้ท่วงทำนองในวัยเด็กของลูกต้องเปลี่ยนไป การเลี้ยงดูที่สร้างความเข้มแข็งทางใจ และสร้างสัมพันธภาพที่ดี จะช่วยส่งเสริมให้ลูกมีพัฒนาการที่ดี และมีความสุข

เพราะ “ความสุข” ถือเป็นตัวแปรสำคัญอย่างหนึ่งที่ทำให้เด็กเติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้อย่างสมบูรณ์ หากพ่อแม่ให้ความเข้าใจในตัวลูก และนำวิธีการไปปรับใช้ให้เหมาะสมกับพัฒนาการของลูกแล้ว ก็จะสามารถส่งเสริมและต่อยอดความสามารถของลูกให้ไปสู่ความสำเร็จได้ในอนาคต

สุภาพรรณ ศรีสุข (ครูแหม่ม)
ที่ปรึกษาวิชาการ โรงเรียนศิลปพัฒนาการสมองเด็ก K.D.S.