• อานิสงส์ของการอนุโมทนาในบุญคนอื่น • 

ผลของบุญนั้นมีความมหัศจรรย์มาก .. ทำบุญเองก็ได้บุญ 
ชวนผู้อื่นทำบุญก็ได้บุญ..

บางคนไม่ได้สละทรัพย์เป็นเจ้าของวัตถุทาน ไม่ได้เป็นผู้ถวายทานด้วยมือ 
อีกทั้งไม่ได้อยู่ร่วมในการให้ทานกับเขาด้วย แต่มารู้ทีหลังว่าคนอื่นเขาให้ทาน 
รู้แล้วก็..รู้สึกยินดีเลื่อมใสไปกับเขา.. อนุโมทนาบุญกับเขา 
บุคคลนั้น..ก็จะพลอยได้รับผลของบุญด้วยอย่างน่าอัศจรรย์

ดังเช่นผลบุญที่เกิดกับเพื่อนของ..นางวิสาขามหาอุบาสิกา

การอนุโมทนาบุญจัดเป็นการทำบุญ ๑ ใน บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ คือ 
ปัตตานุโมทนามัย (บุญที่สำเร็จด้วยการอนุโมทนาส่วนบุญ) 
หากการรับรู้ด้วยใจปีติยินดีในบุญกุศลนั้น 
ผลบุญก็จะเกิดแก่บุคคลที่ได้อนุโมทนาบุญนั้นเองด้วย

ในพระธรรมบทมีอยู่ว่า..

ครั้งหนึ่ง.. พระอนุรุทธะเถระจาริกไปในดาวดึงส์เทวโลก 
เห็นทิพย์วิมานหลังใหญ่ กว้างยาวและสูง ๑๖ โยชน์ 
แวดล้อมด้วยอุทยานและสระโบกขรณี ล่องลอยอยู่ในอากาศ 
แผ่รัศมีไปไกลถึงร้อยโยชน์ เจ้าของวิมานนั้นเป็น..เทพธิดาวรรณะงาม 
มีรัศมีสว่างไปทั่วทุกทิศ มีกลิ่นทิพย์หอมยวนใจฟุ้งออกจาก
อวัยวะน้อยใหญ่ เมื่อยามเยื้องกรายหรือร่ายรำก็มีเสียงทิพย์
อันไพเราะ น่าฟัง น่ารื่นรมย์ใจ เปล่งออกจากอวัยวะน้อยใหญ่

พระอนุรุทธะเถระถามเทพธิดาเจ้าของวิมานนั้นว่า..

" เธอทำบุญด้วยอะไร ทิพย์สมบัตินี้จึงเกิดขึ้นแก่เธอ "

นาง เทพธิดาตอบพระเถระว่า..

ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ ดิฉันเป็นเพื่อนของนางวิสาขามหาอุบาสิกา 
เมื่อเพื่อนของดิฉันสละทรัพย์ถึง ๒๗ โกฏิ สร้างบุพพารามมหาวิหาร 
เธอชวนดิฉันและสหายอีก ๕๐๐ คน ไปเที่ยวชมปราสาท 
ดิฉันได้เห็นมิคารมาตาปราสาทที่เธอสร้างถวายพระภิกษุสงฆ์
ที่ดิฉันเคารพ ดิฉันเลื่อมใสในบุญของเธอ 
จึงอนุโมทนาบุญกับเธอว่า... สาธุ สาธุ

" ด้วยอานิสงส์ของการอนุโมทนาบุญนี้ 
ทิพย์สมบัติทั้งหลายเหล่านี้จึงบังเกิดแก่ดิฉันเจ้าค่ะ "

นางวิสาขาสร้างบุพพารามมหาวิหาร 
ด้วยการสละเครื่องประดับนั้น ซึ่งมีราคาถึง
เก้าโกฏิเจ็ดพันกหาปนะ สร้างปราสาทหลังใหญ่
สมควรเป็นที่ประทับของพระผู้มีพระภาคเจ้า 
และเป็นที่อยู่ของภิกษุสงฆ์ ประดับด้วยห้องหนึ่งพันห้อง 
คือชั้นล่างห้าร้อยห้อง ชั้นบนห้าร้อยห้อง 

โดยที่ท่านพระมหาโมคคัลลานเถระ เป็นผู้ควบคุมการก่อสร้าง
จัดไว้อย่างดี น่าจับใจ งานไม้ที่น่ารื่นรมย์ก็ตกแต่งสำเร็จเป็นอย่างดี
งานปูนก็พิถีพิถันทำอย่างดีน่าปลื้มใจ วิจิตรไปด้วยจิตรกรรม
มี..มาลากรรมลายดอกไม้ และลดากรรมลายเถาไม้เป็นต้น
ที่ประดับตกแต่งไว้อย่างงดงาม และสร้างปราสาทห้องรโหฐาน
หนึ่งพันปราสาทเป็นบริวารของปราสาทใหญ่นั้น 
และสร้างกุฎีมณฑปและที่จงกรมเป็นต้นเป็นบริวารของปราสาท
เหล่านั้น ใช้เวลา ๙ เดือนจึงสร้างวิหารเสร็จ เมื่อวิหารสำเร็จเรียบร้อยแล้ว

นางวิสาขาใช้เงินฉลองวิหารถึงเก้าโกฏิกหาปนะ 
นางพร้อมด้วยหญิงสหายประมาณ ๕๐๐ คนขึ้นปราสาท 
ได้เห็นสมบัติของปราสาทนั้น ดีใจกล่าวกะพวกเพื่อนหญิงว่า..

" เมื่อฉันสร้างปราสาทหลังนี้งามถึงเพียงนี้ 
ขอเธอทั้งหลายจงอนุโมทนาบุญที่ฉันขวนขวายนั้น 
ฉันขอให้ส่วนบุญแก่พวกเธอ เพื่อนหญิงทั้งหมดมีใจเลื่อมใส
ต่างอนุโมทนาว่า อโห สาธุ อโห สาธุ ดีจริง ๆ ดีจริง ๆ."

บรรดาเพื่อนหญิงเหล่านั้น เพื่อนอุบาสิกาคนหนึ่ง
ได้ใส่ใจถึงการแผ่ส่วนบุญให้นั้นเป็นพิเศษ

ต่อมาไม่นาน ..นางได้ตายไปบังเกิดในภพดาวดึงส์ 
ด้วยบุญญานุภาพของนางได้ปรากฏวิมานหลังใหญ่ 
ยาวกว้างและสูงสิบหกโยชน์ ประดับประดาด้วยห้องรโหฐาน 
กำแพงอุทยานและสระโบกขรณีเป็นต้นมิใช่น้อย 
ล่องลอยอยู่ในอากาศ แผ่รัศมีของตนไปได้ร้อยโยชน์ 
อัปสรนั้น เมื่อจะเดินก็เดินไปพร้อมกับวิมาน 
สำหรับมหาอุบาสิกาวิสาขา เพราะมีจาคะไพบูลย์
และมีศรัทธสมบูรณ์จึงบังเกิดในสวรรค์ชั้นนิมมานรดี 
ได้ดำรงตำแหน่งอัครมเหสีของ..ท้าวสุนิมมิตเทวราช

ครั้งนั้น ท่านพระอนุรุทธะเที่ยวจาริกไปเทวโลก 
เห็นเพื่อนหญิงของนางวิสาขานั้นเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
และทราบว่านางวิสาขาบังเกิดในสวรรค์ชั้นนิมมานรดี 
ได้ดำรงตำแหน่งอัครมเหสีของท้าวสุนิมมิตเทวราช.

ส่วนในที่นี้ ท่านพระอนุรุทธะกลับมนุษยโลกแล้ว 
ได้กราบทูลเนื้อความที่ตนและเทพธิดาพูดกัน 
ถวายพระผู้มีพระภาคเจ้า

พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงทำเนื้อความ
นั้นให้เป็นอัตถุปปัตติเหตุเกิดเรื่อง ทรงแสดงธรรมแก่บริษัท
ที่ประชุมกัน พระธรรมเทศนานั้นได้เป็นประโยชน์แก่มหาชน ดังนี้แล.

.....................................................................

ธรรมะบรรยายโดย
ท่านพระอาจา่รย์เปลี่ยน ปัญญาปทีโป
วัดอรัญญวิเวก บ้านปง ต. อินทขิล อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่