4,125 Views
Favorite
โรคฉี่หนูหรือเลปโทสไปโรซิส (Leptospirosis)
เป็นโรคติดเชื้อจากสัตว์สู่คนที่พบบ่อยที่สุด โดยเกิดจากเชื้อ เลปโทสไปรา อินเทอร์โรแกนส์ (Leptospira interrogans) โรคนี้พบได้ทั่วโลก แต่พบมากในพื้นที่ที่ตั้งอยู่ในเขตร้อน คาดว่า ทั่วโลกมีผู้ป่วยโรคฉี่หนูชนิดรุนแรง ปีละไม่น้อยกว่า ๕๐๐,๐๐๐ ราย ทั้งนี้เพราะบางประเทศในเขตร้อนขาดระบบเฝ้าระวังที่มีประสิทธิภาพ แต่เดิมโรคนี้จัดเป็นโรคติดเชื้อเขตร้อน และพบได้บ่อย เมื่อเกิดฝนตกชุก หรือมีน้ำท่วมในปีนั้น แต่จากการเกิดปรากฏการณ์ลานิญา (la Nin ˜ a) เป็นครั้งคราวในมหาสมุทรแปซิฟิก ซึ่งทำให้ฝนตกชุก และเกิดน้ำท่วมขังในพื้นที่หลายแห่งนอกเขตร้อน ประกอบกับการบุกรุกป่า หรือการเดินลุยน้ำที่มีเชื้อปนเปื้อน ตลอดจนการประกอบอาชีพ และการท่องเที่ยวของมนุษย์ ทำให้เกิดการแพร่กระจายของการติดเชื้อและเจ็บป่วย จึงพบโรคนี้บ่อยขึ้น ในพื้นที่หลายแห่ง ทั้งในเเละนอกเขตร้อน
เชื้อโรคฉี่หนูก่อโรคได้ทั้งในคนและในสัตว์ โรคนี้มีการระบาดเป็นระยะๆ โดยเฉพาะในฤดูฝนหรือหลังน้ำท่วม เพศชายป่วยมากกว่าเพศหญิง ตั้งแต่ ๒ - ๑๐ เท่า และมักพบในคนวัยทำงาน ผู้ป่วยส่วนมากติดเชื้อจากพื้นที่ที่อยู่นอกเมือง แต่ผู้ที่อาศัย อยู่ในเมือง ก็อาจติดเชื้อนี้ได้ เมื่อมีน้ำท่วมขัง และหนูปล่อยเชื้อปนเปื้อนมากับปัสสาวะในแหล่งน้ำนั้น ด้วยเหตุนี้ จึงเรียกกันว่า “โรคฉี่หนู” มักพบผู้ป่วยหลังจากน้ำท่วมมาแล้ว ๑๕ - ๓๐ วัน กลุ่มอาการมีหลากหลาย ตั้งแต่ไม่มีอาการใดๆ จนถึงมีไข้ โดยอาการทั่วๆ ไปมักเป็นแบบไข้เฉียบพลันที่ไม่ทราบสาเหตุ และรุนแรงมากขึ้น จนถึงขั้นที่การทำงานของอวัยวะต่างๆ ล้มเหลว ทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิตได้
การวินิจฉัยโรคต้องแม่นยำและรวดเร็ว และระวังการเกิดโรคติดเชื้อชนิดอื่นที่อาจเกิดร่วมกัน การให้ยาต้านจุลชีพที่เหมาะสม อย่างทันกาล จะช่วยให้หายเร็ว และปราศจากภาวะแทรกซ้อน นอกจากนี้การให้ความรู้แก่ชาวนาชาวสวน เพื่อให้รู้วิธีป้องกันตนเอง จะช่วยลดอัตราการเจ็บป่วยจากโรคฉี่หนูนี้ได้มาก
