1,318 Views
Favorite
เมื่อเก็บใบแล้ว นำมาเสียบด้วยไม้เสียบที่โคนก้านใบ แต่ละใบห่างกันประมาณครึ่งนิ้ว แล้วนำไปมัดกับไม้ราวยาอีกทีหนึ่งด้วยตอกไม้ ราวยาหนึ่งๆ จะมีใบยา ๒-๓ เสียบ ขึ้นอยู่กับขนาดของใบยา หรืออาจนำใบยาไปมัดติดกับไม้ราวยาโดยตรงด้วยเชือกก็ได้ แล้วจึงนำไม้ราวยาเข้าไปวางเป็นชั้น ๆ ในโรงบ่ม โดยให้ไม้ราวยาแต่ละไม้ห่างกัน ๖-๘ นิ้ว โรงบ่มขนาด ๖x๖x๖ เมตรจะบรรจุใบยาสดได้ประมาณ ๒,๕๐๐-๓,๐๐๐ กิโลกรัม
การบ่มใบยาเวอร์ยิเนีย เป็นการบ่มด้วยไอร้อน โดยใช้ความร้อนจากไฟ ซึ่งมีตัวเตาฝังอยู่กับผนังโรงบ่มด้านนอก แล้วให้ความร้อนผ่านเข้าไปยังท่อโลหะ ซึ่งวางอยู่ภายในโรงบ่มเป็นรูปตัวยู (U) ความร้อนจากผิวท่อจะถ่ายเทให้กับอากาศรอบๆ ท่อ ทำให้อุณหภูมิภายในโรงบ่มเพิ่มหรือลดได้ตามความต้องการ สำหรับเชื้อเพลิงที่ใช้ ได้แก่ ฟืน ลิกไนต์ น้ำมันเตา น้ำมันก๊าด และแก๊ส
อุณหภูมิกับความชื้นภายในโรงบ่มจะต้องควบคุมให้มีความสัมพันธ์กันทุกระยะ เพื่อให้ขบวนการเปลี่ยนแปลงทางชีวเคมีในใบยาเป็นไปโดยลำดับ จะได้สารใหม่เกิดขึ้น ทำให้เพิ่มกลิ่น รส และความหอมในใบยา จำนวนชั่วโมงที่ใช้ในการบ่มแต่ละครั้งประมาณ ๙๐-๑๒๐ ชั่วโมง ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสภาพใบยา และตำแหน่งของใบยาบนลำต้น เช่น ใบยาส่วนล่างจะใช้เวลาบ่มน้อยกว่าใบยายอด เป็นต้น
