การช่วยเหลือผู้ประสบภัย

      ทันทีที่ข่าวการเกิดพิบัติภัยคลื่นสึนามิแพร่มาถึงกรุงเทพฯ รัฐบาลก็ได้รีบดำเนินการให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ประสบภัยโดยรีบด่วน มีการเสนอข่าวทางสถานีวิทยุและโทรทัศน์ให้คนทั่วไปทราบรวมทั้งมีการขอความช่วยเหลือจากอาสาสมัครเป็นจำนวนมากเพื่อไปให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัยในพื้นที่ เนื่องจากเจ้าหน้าที่ของรัฐมีไม่เพียงพอประกอบกับบริเวณที่ประสบพิบัติภัยอยู่ในต่างจังหวัดที่ห่างไกลจากกรุงเทพฯ ค่อนข้างมาก

      การช่วยเหลือมีทั้งการนำผู้บาดเจ็บส่งโรงพยาบาล การเก็บและการค้นหาศพผู้เสียชีวิต การนำเครื่องอุปโภคและบริโภคที่มีผู้บริจาคไปให้แก่ผู้ประสบภัยและที่เป็นงานหนักมากที่สุดคือ การตรวจพิสูจน์ศพจากเอกลักษณ์บุคคลว่าเป็นใคร เพื่อให้ญาติมารับศพมีการระดมแพทย์และอาสาสมัครเป็นจำนวนมากเพื่อทำงานในด้านนี้รวมทั้งได้รับความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญชาวต่างประเทศด้วย การที่มีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมากซึ่งเป็นนักท่องเที่ยวทั้งคนไทยและคนต่างชาติทำให้มีศพที่ต้องมีการตรวจพิสูจน์เป็นจำนวนหลายพันศพ ถึงแม้เวลาจะผ่านไปกว่า ๓ เดือน ก็ยังคงมีศพที่ยังไม่มีญาติมารับเหลืออยู่อีกมาก จากรายงานของสำนักงานตำรวจแห่งชาติเมื่อวันที่ ๑๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๘ แจ้งว่าได้ทำการตรวจพิสูจน์ศพและญาติรับไปบำเพ็ญกุศลแล้ว รวม ๑,๒๑๖ ศพ ศพที่ยังตรวจพิสูจน์ไม่ได้คงเก็บรักษาไว้ที่สุสานบ้านไม้ขาว อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต ๑,๙๒๐ ศพ และที่วัดย่านยาว อำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา ๕๗๗ ศพ รวมเป็น ๒,๔๙๗ ศพ ซึ่งก็จะต้องมีการตรวจพิสูจน์กันต่อไป แต่การดำเนินงานจะทำได้ช้าลงเนื่องจากหลักฐานข้อมูลของศพที่ยังเหลืออยู่มีไม่มากแล้ว

      การช่วยเหลือผู้ประสบภัยที่สำคัญในด้านอื่น ๆ  คือ การสร้างที่พักอาศัยชั่วคราวหรือถาวรให้แก่ชุมชนชาวประมง รวมทั้งการซ่อมแซมและการจัดหาเรือประมงให้เป็นเครื่องมือประกอบอาชีพ การจัดหางานให้แก่คนในท้องถิ่นที่เคยทำงาน ในด้านการให้บริการแก่นักท่องเที่ยวและต้องตกงานเมื่อกิจการของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวหยุดชะงักลง ภายหลังการเกิดพิบัติภัยคลื่นสึนามิตลอดจนการช่วยเหลือและให้ความอุปถัมภ์แก่เด็กกำพร้าซึ่งบิดามารดาเสียชีวิตจากภัยคลื่นสึนามิ