อย่าทิ้งความดีของเรา โดย หลวงปู่ชา สุภัทโท

“ถ้าเราทำดี พูดดี คิดดีแล้ว 
คนอื่นเขาว่า เราทำไม่ดี
ก็ไม่เป็นไร...

เมื่อเราทำดีแล้ว 
คนอื่นว่าไม่ดี
... มันเป็นเรื่องของเขา 

เราอย่าไปทิ้งความดีของเรา 
ความดีมันอยู่ที่ตัวเรา
ไม่ใช่คนอื่นมอง 

อย่าลืมว่ากรรมใคร ก็เป็นของคนนั้น 
อย่ายึดมั่นถือมั่น และ อย่าจับตาดูผู้อื่น”

หลวงปู่ชา สุภัทโท สอนคนที่ชอบยุ่งกับเรื่องของคนอื่นว่า .. 
 

อย่ายุ่งกับเรื่องของคนอื่น 
ภาวนามากๆ ดูตัวเองมาก ๆ 

หลวงปู่บอกว่า .. 
"ธรรมดาเราดูแต่คนอื่น 90% ดูตัวเองแค่ 10%" 
คือ คอยดูแต่ความผิดของคนอื่น เพ่งโทษคนอื่น 
คิดแต่จะแก้ไขคนอื่น 

กลับเสียใหม่นะ 
ดูคนอื่นเหลือไว้ 10% 
ดูเพื่อศึกษาว่า เมื่อเขาทำอย่างนั้น 
คนอื่นจะรู้สึกอย่างไร 
เพื่อเอามาสอนตัวเองนั้นแหละ 
ดูตัวเอง พิจารณาตัวเอง 90% 
จึงเรียกว่าปฎิบัติธรรมอยู่ 

ธรรมชาติของจิตใจมันเข้าข้างตัวเอง 
โบราณพูดว่า เรามักจะเห็น ความผิดของคนอื่นเท่าภูเขา 
ความผิดของตนเองเท่ารูเข็ม 
มันเป็นความจริงอย่างนั้นด้วย 

เราต้องระวังความรูสึกนึกคิดของตัวเองให้มาก ๆ 

เห็นความผิดของคนอื่น ให้หารด้วย 10 
เห็นความผิดของตนเอง ให้คูณด้วย 10 
จึงจะใกล้เคียงกับความจริงและยุติธรรม 

เพราะเหตุนี้เราจะต้องพยายามมองแง่ดีของคนอื่นมาก ๆ 
และตำหนิติเตียนตัวเองมาก ๆ 
แต่ถึงอย่างไร ๆ เราก็ยังเข้าข้างตัวเองนั้นแหละ 

พยายามอย่าสนใจการกระทำ การปฎิบัติของคนอื่น 
ดูตัวเอง สนใจแก้ไขตัวเองนั้นแหละมาก ๆ 
เช่น เข้าครัวเห็นเด็กทำอะไรไม่ถูกใจ 
แล้วเกิดอารมณ์ร้อนใจ .. 

ยังไม่ต้องบอกเขาให้แก้ไขอะไรหรอก 
รีบแก้ไข ระงับอารมณ์ร้อนใจของตัวเองเสียก่อน 
เห็นอะไร คิดอะไร รู้สึกอย่างไร ก็สักแต่ว่าใจเย็น ๆ ไว้ก่อน 
ความเห็น ความคิด ความรู้สึกก็ไม่แน่ใจ.. 
ไม่แน่..อาจจะถูกก็ได้ อาจจะผิดก็ได้ 
เราอาจจะเปลี่ยนความเห็นก็ได้ 
สักแต่ว่า.. สักแต่ว่า.. ใจเย็น ๆ ไว้ก่อน ยังไม่ต้องพูด 

ดูใจเราก่อน สอนใจเราก่อน หัดปล่อยวางก่อน 
เมื่อจิตสงบแล้ว เมื่อจิตปกติแล้ว 
จึงค่อยพูด จึงค่อยออกความคิดเห็น 
พูดด้วยเหตุ ด้วยผล ประกอบด้วยจิตเมตตากรุณา 
ขณะมีอารมณ์อย่าเพิ่งพูด.. 
ทำให้เสียความรู้สึกของผู้อื่น 
ทำให้เสียความรู้สึกของตนเอง 
ไม่เกิดประโยชน์เท่าที่ควร 
มักจะเสียประโยชน์ด้วยซ้ำไป 

เพราะฉะนั้น อยู่ที่ไหน อยู่ที่วัด อยู่ที่บ้าน 
ก็สงบ ๆ ๆ ไม่ต้องดูคนอื่นว่าเขาทำผิด ๆ ๆ 
ดูแต่ตัวเรา ระวังความรูสึก ระวังอารมณ์ของเรามาก ๆ 
พยายามแก้ไข พัฒนาตัวเรา.. นั้นแหละ 

เห็นอะไรชอบ ไม่ชอบ ปล่อยไว้ก่อน 
เรื่องของคนอื่น พยายามอย่าให้เข้ามาที่จิตใจเรา 
ถ้าไม่ระวัง ก็จะยุ่งแต่เรื่องของคนอื่นไปเรื่อย ๆ 
หาเรื่องอยู่อย่างนั้น 
เอาเรื่องโน้นเรื่องนี้มาเป็นเรื่องของเราไปหมด 
มีแต่ยินดี ยินร้าย พอใจ ไม่พอใจ ทั้งวัน 
อารมณ์มาก จิตไม่ปกติ ไม่สบาย ทั้งวันๆ ก็หมดแรง 
 

ระวังนะ 
พยายามตามดูจิตของเรา 
รักษาจิตของเราให้ปกติให้มาก 
ใครจะเป็นอะไร ใครจะทำอะไร ดีหรือไม่ดี เรื่องของเขา 
แม้เขาจะทำกับเรา ว่าเรา.. ก็เป็นเรื่องของเขา 
อย่าเอามาเป็นอารมณ์ 
อย่าเอามาเป็นเรื่องของเรา 

ดูใจเรานั้นแหละ 
พัฒนาตัวเองนั้นแหละ 
ทำใจเราให้ปกติ สบาย ๆ มาก ๆ 
หัด-ฝึก ปล่อยวาง นั้นเอง 
ไม่มีอะไรหรอก 
ไม่มีอะไรสำคัญกว่ากการตามรักษาจิตของเรา 
คิดดี พูดดี ทำดี มีความสุข.. ​

ธรรมะโดย หลวงปู่ชา สุภัทโท