วันหยุดว่าง ๆ อยู่บ้านเฉย ๆ มันน่าเบื่อ เลยไปเดินเที่ยวแถวสยาม เดินไปเดินมา เหลือบตาขวาไปนิดหน่อยเห็นรูปนางยักษ์ร่างใหญ่ ตั้งตระหง่านตรงข้ามกับห้างมาบุญครอง ทางฝั่งสนามกีฬาแห่งชาติ  ก็เลยสงสัยว่าใจกลางเมืองที่มีแต่ศูนย์การค้าแบบนี้ ทำไมถึงมีรูปปั้นนางยักษ์ราวกับแถวนี้เป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์อะไรสักอย่าง ตัดสินใจข้ามสะพานลอยไปดู และเดินดูรอบ ๆ ข้าง ปรากฏว่าเจอป้ายชี้เข้าไปด้านในบอกว่าทางเข้าหอศิลป์  ไอ้เราก็คิดแปลกใจและแถมมองไปเห็นป้ายใหญ่ ๆ เลยว่า "หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร" แต่วันนั้นก็ยังไม่ได้เข้าไปดูอยู่ดีเพราะมีธุระ   เมื่อมีโอกาสจริง ๆ ก็ช่วงนี้แหละค่ะ ชวนเพื่อนไปจริง ๆ จัง ๆ และได้ไปเห็นจริง ๆ ว่าพิพิธภัณฑ์กลางกรุงแห่งนี้มีอะไรบ้างข้างใน 

             เมื่อเดินเข้าไปด้านใน  จะเห็นตั้งอยู่ด้านหน้าเลย ก็คือศิลปะภาพถ่ายและภาพวาดค่ะ  หลายคนก็ถามว่าคือภาพวาดอะไร แต่ที่แน่ ๆ รู้แค่ว่าในช่วงเราไป เป็นช่วงหลังของวันที่เขาจัดงานค่ะ ชื่อว่างาน “หลงรักทวาย”  ซึ่งจัดในวันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2560 ที่ผ่านมานี่เองค่ะ เป็นการรวบรวมผลงานภาพวาดภาพถ่ายมาจัดนิทรรศการให้แขกได้ชมกัน ซึ่งในวันงานนั้นเขาบอกว่ามีการจัดการแสดงด้วยแหละค่ะ แบบว่าเสียใจนิดหนึ่งที่ไม่ได้มาวันงาน เพราะดูจากภาพต่าง ๆ ที่ตั้งเรียงกันสวยงามกันทั้งนั้นเลยค่ะ 

             ซึ่งตัวเราเองที่ไปตอนนั้นยอมรับตามตรงเลยคะว่า งง เพราะเราไม่รู้จักทวาย แต่พอรู้แล้วว่าทวายคืออะไรอยู่ที่ไหนแล้วก็เข้าใจถึงชิ้นงานนี้เลยค่ะ ทวายนี่ก็คือ เมืองทวาย เมืองทวายตั้งอยู่ในเขตตะนาวศรี ประเทศพม่า เมืองทวายตั้งอยู่ติดกับด่านชายแดนจังหวัดกาญจนบุรี ประจวบคีรีขันธ์ และระนองค่ะ

             รูปภาพที่ถูกนำมาจัดนิทรรศการนี้จึงเป็นวิถีชีวิตของคนทวายค่ะ ทั้งสังคม ผู้คน ความเป็นอยู่วิถีชีวิตที่เรียบง่าย ถูกถ่ายทอดอารมณ์ออกมาทางภาพถ่าย ถ่ายทอดความงามออกมาเป็นภาพวาดที่มีความหมายอย่างยิ่งค่ะ

             รูปภาพก็ประมาณนี้แหละค่ะ ภาพที่ถ่ายมาอาจจะไม่สวยแต่ของจริงสวยมากค่ะ และภายในชั้นหนึ่งนอกจากจะมีนิทรรศการนี้แล้ว รอบข้างยังมีร้านเครื่องดื่มด้วยแหละค่ะ  และต่อลงไปจากชั้นหนึ่ง ยังมีห้องโถงใต้ดินค่ะ เป็นห้องใต้ดินที่มีห้องสมุดค่ะ  อยากจะบอกว่าห้องใต้ดินเงียบสงบมากเลย  ผู้คนที่เข้าไปใช้บริการที่นี่จะนั่งอ่านหนังสือไม่พูดไม่คุยกันเลย บรรยากาศเหมาะแก่การอ่านหนังสือมาก ๆ เลยใครที่ต้องการความเงียบสงบลองไปใช้บริการห้องสมุดภายในหอศิลป์ดูนะคะ 

             ถัดออกมาจากห้องสมุดก็เป็นการจัดนิทรรศการรูปถ่าย งานนี้จัดขึ้นเป็นเวลา 6 วันค่ะ ตั้งแต่วันที่ 31มกราคม ถึง 6 กุมภาพันธ์ 2560 “แด่นักสู้ผู้จากไป”  

             ภาพถ่ายนี้อุทิศเพื่อผู้ถูกสังหารและบังคับให้สูญหาย นักปกป้องสิทธิมนุษยชนที่ลุกขึ้นมาต่อสู้เรียกร้องเพื่อสิทธิเสรีภาพในการเป็นเจ้าของในที่ดินทำกินของตนเอง ในการจัดการสิ่งแวดล้อมในพื้นที่ของตนเอง การจัดการทรัพยากรที่เหมาะสมในชุมชนของตนเอง ถูกข่มขู่ คุกคาม บังคับให้สูญหายและตายไปเป็นจำนวนมาก ภายในนั้นจะมีรูปภาพนักต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชนที่สูญหายไปทั้งหมดค่ะ

             พอผ่านชั้น 1 ไปแล้วก็ยังมีอีกหลายชั้นมาก ตั้งแต่ชั้น 2 ถึงชั้น 5 จะเป็นการจัดนิทรรศการค่ะ เป็นการจัดนิทรรศการแบบรูปถ่ายสื่อความหมายอะไรประมาณนี้แหละค่ะ  โดยเป็นรูปถ่ายที่บุคคลทั่วไป และอาจารย์ นิสิต นักศึกษา จากมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ส่งผลงานเข้าประกวด และที่ชอบมากที่สุดก็คือการถ่ายภาพถ่าย “สื่อความหมายกับชุมชน” โซนนี้เดินประมาณ 3 รอบได้ เพราะยิ่งมองยิ่งน่ารัก เป็นผลงานน้องนิสิตนักศึกษาที่ส่งเข้าประกวดและได้รับรางวัล จะสื่อความหมายดีแค่ไหนดูจากรูปภาพได้เลยค่ะ ^^

             และยังมีร้านขายของที่ระลึกด้วยนะคะ หลายอย่างมาก ส่วนมากเป็นแนวอาร์ต ๆ แบบวัยรุ่น มีเสื้อผ้า กระเป๋า ขายอุปกรณ์ทางศิลปะมากมาย สินค้าทำมือแฮนด์เมด  มีรับวาดภาพเหมือนด้วยค่ะ และถ้าเดินเหนื่อย ๆ หรือว่าหิว มีร้านขายของค่ะ สามารถเข้าไปนั่งกินข้าวพลางนั่งฟังเพลงเบา ๆ ได้ แถมยังมีขนมหวานน้ำปั่นด้วย ถูกใจวันรุ่นสุดอาร์ตมาก ๆ เลย

             และส่วนชั้น 6  ขึ้นไปจะเป็นลานห้องโถงเพื่อให้วัยรุ่นนักกิจกรรมนั่งทำกิจกรรมและอ่านหนังสือกัน และมีห้องต่าง ๆ ที่รองรับการจัดการประชุมหรือการแสดงได้ ได้ยินมาว่า งานนิทรรศการภาพถ่ายที่เพิ่งหมดไปเมื่อเร็ว ๆ นี้ เป็นภาพถ่ายด้วยฝีพระหัตถ์ของสมเด็จพระเทพพระรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี ด้วยล่ะค่ะ น่าเสียดายจังที่มาไม่ทัน และนอกจากนั้นชั้นบนยังมีนิทรรศการของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในหลวงรัชกาลที่ 9 อยู่ด้วย

             ถ้าใครยังไม่เคยไปหอศิลป์กรุงเทพฯ ขอแนะนำเลยค่ะเพราะโดยส่วนตัวแล้วชอบงานศิลปะอยู่แล้ว บอกเลยค่ะไปที่นี่ได้ทั้งความอาร์ตและความรู้ควบคู่กันไป ตั้งอยู่ใจกลางกรุงขนาดนี้ไม่ไปถือว่าพลาดจริง ๆ ค่ะ

เรียบเรียงโดย เกศราภรณ์  พลศรีดา