“ฝันว่าพลัดไปในไพรเถื่อน     เลื่อนเปื้อนไม่รู้ที่จะกลับหลัง
ลดเลี้ยวเที่ยวหลงในดงรัง         ยังมีพยัคฆ์ร้ายมาราวี
ทั้งสองมองหมอบอยู่ริมทาง       พอนางดั้นป่ามาถึงที่
โดดตะครุบคาบคั้นในทันที          แล้วฉุดคร่าพารี่ไปในไพร”

คำประพันธ์ข้างต้นนี้มีเป็นความฝันประเภทใด