ข้อที่ 1.
คนเห็นคนเป็นคนนั่นแหละคน คนเห็นคนใช่คนใช่คนไมเกิดเป็นคนต้องเป็นคนทุกคนไป จนหรือมีผู้ดีไพร่ไม่พ้นคน” บทประพันธ์ข้างต้นไม่ปรากฏลักษณะการแต่งแบบใด