เชื้อโควิดมีความอันตราย แต่อย่างไรมันก็มีความน่ากลัวน้อยกว่า “ความกลัวเชื้อโควิด-19”

ความกลัวเชื้อโควิด-19

แล้วเชื้อความกลัวนี่เอง ที่ทำให้เรามีอาการรังเกียจ เหยียดหยาม คนที่เรากังวลว่าเขาติดเชื้อหรือไม่

อย่ามองคนด้วยความรังเกียจเหยียดหยาม จนลืมว่า เขาคือมนุษย์

ทันทีที่เรามองเขาว่าเขาไม่เป็นมนุษย์ ความเป็นมนุษย์ในตัวเราก็หายไปด้วย ทำให้เราขาดความเห็นอกเห็นใจเพื่อนมนุษย์ไปโดยไม่รู้ตัว 

ใช้สถานการณ์โควิด-19 ระบาด เป็นเวลาแห่งการฝึกสติ สร้างภูมิคุ้มกันร่างกายและจิตใจ

ฝึกเจริญสติ

วิกฤตการแพร่ระบาดของโควิด-19 ยังทำให้เกิดโอกาสที่ทุกคนจะได้ฝึกเจริญสติในชีวิตประจำวัน 

อย่างแต่ก่อนนี้เราเอามือแตะใบหน้า เช็ดถู ลูบคลำ เกา ตอนนี้เราทำแบบนั้นไม่ได้แล้ว ต้องพยายามเตือนตัวเอง มีสติรู้ เพียงแค่ยกมือจะจับหน้าก็ต้องรู้แล้วว่าทำไม่ได้ คนที่ฝึกสติในแนวทางหลวงพ่อเทียน จะได้เปรียบและรู้ดีในเรื่องนี้ เพราะได้ผ่านการฝึกสติโดยการเคลื่อนไหวมือ เวลายกมือให้รู้ตัว ให้ชะงัก ยั้งมือไว้ได้ทัน

การมีสติจึงเป็นเรื่องสำคัญในการรับมือกับวิกฤตนี้อย่างแท้จริง

บริหารจัดการอารมณ์ตน 

 วิกฤตการระบาดของเชื้อโควิดนี้ มันมาเปลี่ยนวิธีการที่ผู้คนจะบริหารจัดการอารมณ์ตัวเองไปด้วย

อย่าง ญาติโยมที่จะมาฝึกจิตใจ โดยมาร่วมคอร์สปฏิบัติธรรม ก็ไม่สามารถมาทำได้ เพราะถือเป็นการมาชุมนุมและสร้างความเสี่ยงต่อการแพร่เชื้อ

หรือบางคน เมื่อเครียดก็ไปเดินห้าง ไปดูหนัง ในตอนนี้ก็ทำไม่ได้แล้วหรือแม้แต่ โดยปกติทั่วไปของมนุษย์ หากต้องการกำลังใจ ก็มักจะกอด แตะ สัมผัสตัว หรือไปพบปะพูดคุยกัน เพื่อให้กำลังใจ ตอนนี้ก็ทำไม่ได้

เรียกว่า สถานการณ์โควิดนี้ มันเรียกร้องให้เราทำสิ่งตรงข้ามทั้งหมด จึงเป็นสิ่งที่มนุษย์ไม่คุ้นเคยเท่าไรนัก

ขณะเดียวกัน เป็นสิ่งที่เรียกร้องให้เราต้องปฏิบัติตัวแบบใหม่ ซึ่งล้วนแล้วเป็นสิ่งที่เราไม่คุ้นเคย ทั้งการห้ามเอามือสัมผัสใบหน้า ไปจนถึงการเก็บตัวอยู่ในบ้าน ไม่ไปสุงสิงกับใคร ซึ่งไม่ใช่วิสัยหรือธรรมชาติของมนุษย์ โดยเฉพาะเวลามีภัย

นอกจากนี้ ต้องฝึกสติ ต้องเตรียมตัวรับวิกฤตที่อาจจะรุนแรงขึ้น ในขณะที่เรายังมีเวลาฝึกได้ 

เรียนรู้สัจธรรมแห่งชีวิต 

ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร สถานการณ์โควิด มีเกิดก็ต้องมีดับ ต้องมีวันที่สงบลง นี่คือสิ่งที่แน่นอนเที่ยงแท้ แต่อย่างไรก็ดี เหตุการณ์นี้ มันก็มาบอกชาวโลกว่า วิกฤตโรคติดเชื้อ เป็นปัญหาที่เราทุกคนหลีกไม่พ้น

สร้างภูมิคุ้มกันกายใจ 

แม้จะดูเป็นเรื่องร้าย แต่ในเรื่องร้ายย่อมมีเรื่องดีให้เรียนรู้ คือ เชื้อโรคมันทำอะไรเราไม่ได้ถ้าเรามีภูมิคุ้มกันที่ดี ตอนนี้มีคนมากมายที่มีเชื้อโรคอยู่ในตัวแต่ไม่ล้มป่วย นั่นเพราะคนนั้นมีภูมิคุ้มกันที่ดี ไม่บกพร่อง

และเช่นกัน ภูมิคุ้มกันสามารถเกิดขึ้นที่ใจได้ และมีผลช่วยไม่ให้ใจเราทุกข์ได้ด้วย บางครั้ง เกิดความสูญเสีย เจ็บช้ำน้ำใจจากการต่อว่าด่าทอ แต่เราไม่ทุกข์ก็ได้ นั่นเพราะเรามี “ภูมิคุ้มใจ". คือ สติ ที่เป็นเครื่องรักษาจิตใจให้ดีได้ ช่วยทำให้ความทุกข์ไม่สามารถทะลุทะลวงเข้ามาในจิตใจของเราได้

พระพุทธเจ้า พระองค์เปรียบ สติ เหมือน ทหารหรือยามเฝ้าประตูเมือง เมืองนี้คือ “จิตตนคร”

พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสแห่งการเรียนรู้บทเรียนชีวิตที่ไม่มีใครหลีกหนีได้พ้น 

ดังนั้น สถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19 จึงเป็นบทเรียนชีวิตที่มาเตือนให้มนุษย์เราเห็นว่า ต่อไปเราต้องเจอกับเชื้อโรคอีกมากมายที่จะรุกล้ำเข้ามาทำให้เราป่วยได้ทั้งกายและใจ

แต่ตราบใดที่เรามีภูมิคุ้มกันร่างกายที่ดีเชื้อโรคก็ไม่สามารถมาทำอันตรายเราได้ เช่นกันกับ ต่อไป เราต้องเจอกับความทุกข์อีกมากมาย ตลอดชีวิตของเรา แต่ความทุกข์นั้นจะไม่สามารถทำให้จิตใจเราหม่นหมองลงได้ ถ้าเรามี ภูมิคุ้มกันจิตใจ หรือ ภูมิคุ้มใจ ที่ดี “มีสติ” แน่นอนว่าเราอาจจะทุกข์แต่พอถึงจุดหนึ่งเราก็จะกลับมาเข้มแข็งได้เหมือนเดิมในอีกไม่ช้าไม่นาน