เรื่อง: วรรณวิสา สุภีโส

 ข้าวจี่ รถเข็นสตรีทฟู้ด 

คิดจากสิ่งที่เป็น สู่แรงบันดาลใจสร้างสรรค์ผลงาน รถเข็นสตรีทฟู้ด “ข้าวจี่” ในการประกวด Thailand Stylish Street Food Makeover Festival 2016 โดย ททท. ร่วมกับภาคเอกชนจัดขึ้น แปลงโฉมสตรีทฟู้ดเมืองไทยให้ไม่ธรรมดาอีกต่อไป โดย “ข้าวจี่” สามารถคว้าสองรางวัลได้สำเร็จ รางวัลชนะเลิศและ Popular voteไปครอง ผลงานร่วมสร้างจากทีม “อรุณสวัสดิ์” บอย-ณัฐพล ซึ้งหฤทัย เอ-วัชระ กลมจีน เต้-ปัถวี ขำดี และหญิง-ทัศนีย์วรรณ เคลื่อนกำเนิด ม.เทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ 

ข่าวสารจากรุ่นพี่สำหรับงานประกวดออกแบบรถเข็นขายอาหารริมทางสร้างสรรค์ ทำให้เกิดการรวมตัวคนสไตล์คล้ายกัน ด้วยความที่บอยและเพื่อน ๆ เรียนมาทางสาขาการออกแบบผลิตภัณฑ์ เคยทำงานเกี่ยวกับ Build in ก็เลยมีความรู้เรื่องโครงสร้างรถ วัสดุในการทำ
 

“ข้าวจี่” ผลงานชิ้นนี้บอยเล่าถึงที่มาของแนวคิดว่า “การค้าขายแผงลอยที่อยู่คู่คนไทยมายาวนาน ซึ่งสังคมปัจจุบันกลายเป็นรูปแบบของการค้าเกิดความฉาบฉวย จนลืมรากเหง้าภูมิปัญญาไทยท้องถิ่นไป” ส่วนคอนเซ็ปต์คือ อาหารอีสาน เริ่มต้นจากตัวรถมาจากกระติบข้าวเหนียว ก็เลยเลือกขายเป็นข้าวจี่ เพราะเป็นข้าวเหมือนกัน ประกอบกับบอยเคยใช้ชีวิตอยู่ย่านที่มีคนอีสานอาศัยอยู่เยอะ ที่สำคัญอาหารอีสานก็เป็นที่นิยมทั่วประเทศ จึงเกิดแรงบันดาลใจนำมาเป็นคอนเซ็ปต์นี้ขึ้นมา ส่วนที่มาของชื่อข้าวจี่ บอยหัวเราะก่อนที่จะเล่าว่า “จริง ๆ ตามกฎกติกาเขาให้ระบุอาหารที่จะขายในรถเรามาหนึ่งชิ้นครับ ผมก็เลยใส่ว่าเป็นข้าวจี่ลงไป ข้าวจี่เป็นชื่ออาหารที่เราจะขาย แต่ว่าไม่ได้เกี่ยวกับตัวรถเข็น เป็นชื่ออาหารที่ใส่ไปแล้วแก้ไม่ทันครับ”

วิธีการทำงานบอยเล่าว่า “ในช่วงเริ่มออกแบบเพื่อนในทีมช่วยกันแชร์ความคิด บอยเป็นคนเดินเรื่อง ตามหาวัสดุอุปกรณ์ที่จะมาทำรถเข็น พวกหวาย ส่วนคนอื่นช่วยกันออกไอเดียตรงฟิตติ้งที่จะต้องแปลงให้ใช้ได้จริง แล้วก็แบ่งส่วนทำกราฟิก ทำพร็อพที่เอาไว้วางบนรถ ทางโครงการก็จัดอบรม เพื่อนำมาปรับปรุงเพิ่มเติมงานของเราด้วย ซึ่งยากที่สุดในการสร้างผลงานชิ้นนี้ น่าจะเป็นเรื่องการติดต่อหลายส่วน อย่างการหาหวาย คือระยะเวลาในการทำจริง ๆ ตัวรถเข็นจะทำช้ากว่ากลุ่มอื่น เพราะเห็นงานนี้ก่อนอาทิตย์หนึ่ง” บอยเสริมงานนี้รีบทำมากอยากจะเพิ่มเติมบางส่วนที่ทำไป ยังไม่ค่อยเพอร์เฟค คือเป็นงาน prototype สิ่งที่เป็นต้นแบบก็ยังมีผิดพลาดก็อยากแก้เหมือนกัน
 

“ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่หายไปนานแล้ว ที่เดี๋ยวนี้ใช้เป็นการติดสติ๊กเกอร์ ไวนิล แต่เรานำงานฝีมือ รูปทรงท้องถิ่น ลายสานเอามาใช้บนตัวรถเข็น เป็นการเสนออัตลักษณ์วิถีไทย กรรมการชอบตรงที่ รถเข็นเราพับเก็บได้ แล้วก็นำหวายมาทำรถ พยายามตอบโจทย์กฎที่เขาเขียนมา ตามเกณฑ์ของคณะกรรมการ เรื่องระบบชะล้างการจัดเก็บรถเข็นเรา” บอยอธิบายถึงจุดเด่นของผลงานชิ้นนี้

“อยากจะพัฒนาสตรีทฟู้ดในเมืองไทยเรื่องระบบความสะอาด ระบบการชะล้าง สุขลักษณะ ดีไซน์ ที่ชาวต่างชาติเข้ามาแล้วชอบเพราะ เป็นเมืองท่องเที่ยว พัฒนาให้ดูความเป็นไทยมากขึ้นแล้วก็ใส่ความโมเดิร์นเรียบง่ายเข้าไป” บอยทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น